

Τελειώσαμε, ε; Μπα, τώρα αρχίζουμε.
Θα προσπαθήσω να κάνω μια αποτίμηση όσων είδαμε στις 30 αγωνιστικές της regular season και μια απόπειρα να προσεγγίσω τα προσεχώς. Θα τα πούμε αναλυτικότερα για τα 4 ζευγάρια υποθέτω.
Παρακολούθησα αρκετά ματς, θα ήθελα περισσότερα, και μπορώ να πω ότι έχω σχηματίσει μια ξεκάθαρη εικόνα για την πορεία των ομάδων μέχρι εδώ.
Καταρχάς, οι εκτιμήσεις των περισσότερων επιβεβαιώθηκαν. Είχαμε μια λίγκα τριών ταχυτήτων. Οι top 3 που ξεχώρισαν από νωρίς πιάνοντας στασίδι στην κορυφή. Οι τρεις τελευταίοι που επίσης πήραν θέση στην γαλαρία γρήγορα. Και οι 10 ενδιάμεσοι που φέρονταν ως διεκδικητές μιας θέσης στα play offs με σημαντικές διαφορές πάντως μεταξύ τους. Οι μισοί απ’ αυτούς άλλαξαν προπονητή αφότου ξεκίνησε η χρονιά κι αν προστεθούν οι 3 των τελευταίων φτάνουμε στο πρωτόγνωρο 8/16 δηλ. 50%!!!
Φύγαμε…
1. Fenerbahce (25 - 5)
Pace 68,7 - ORAT 109,8 (1) - DRAT 97,2 (6)


Η καλύτερη και πιο σταθερή ομάδα μέχρι τώρα. Στα δικά μου μάτια το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Δεν θυμάμαι την τελευταία σεζόν ομάδας του Ζοτς που να μην έχει υπάρξει ένα έστω μικρό διάστημα κοιλιάς. Συνήθως ο coach το επιδιώκει κιόλας. Εκτός κι αν η Φενέρ πέρασε την κάμψη της κερδίζοντας κι έτσι δεν έγινε τόσο ορατό. Αν και κοιτώντας τον απολογισμό της τελευταίας δεκάδας αγώνων βλέπει κανείς 3 ήττες. Οι Τούρκοι παίζοντας στο χαμηλότερο pace έχουν την αποτελεσματικότερη επίθεση και σταθερά προσανατολισμένοι στο μισό γήπεδο παίζουν με απίστευτους αυτοματισμούς. Ο τραυματισμός του Ένις από νωρίς έβαλε έναν μπελά στο κεφάλι του Ζοτς απ’ αυτούς που δεν πολυγουστάρει. Να ψάχνει δηλ. παίκτη μέσα στη σεζόν. Πολύ φτωχή και χαμηλών προσδοκιών η επιλογή του Γκριν η οποία αναγκαστικά έφερε μπροστά τον Ντίξον για τον οποίο έχω την αίσθηση πως ο αρχικός σχεδιασμός του επιφύλασσε μικρότερο ρόλο στο rotation. Ο κοντοστούπης πάντως ανταποκρίθηκε πλήρως ενώ έχει υποτιμηθεί γενικώς η αξία του. Πιστεύω πως στην πίεση στην μπάλα είναι εύκολα στο top-3. Εξαιρετική χρονιά και για τον δικό μας, τον Σλούκα. Η καψούρα μου, όμως, είναι ο Νικολό Μέλι. Γοητευτικά λιτός…
MVP : JAN VESELY


Το καλύτερο ματς : Fenerbahce Beko Istanbul - Anadolu Efes Istanbul 84-66 (RS Round 24)
2. CSKA Moscow (24 - 6)
Pace 71,8 - ORAT 104,0 (3) - DRAT 97,6 (8)


Η ΤΣΣΚΑ εμφάνισε για πρώτη φορά μετά από χρόνια την εικόνα της τρωτής ομάδας στην regular season. Σε καμία περίπτωση δεν μπαίνει στα play offs με την σιγουριά άλλων ετών. Μπορεί να της βγει σε καλό στο F4 αν δεν πάθει κανένα κάζο τώρα. Ο Ιτούδης επιχείρησε φέτος μια μετάβαση. Τα ηνία πέρασαν στα χέρια των Χίγκινς - Κλάιμπερν απ’ αυτά των Ντε Κολό – Σέρχι με τον δεύτερο να κάνει μετριότατη χρονιά. Παράλληλα, μετά το 1/3 της σεζόν έδωσε περισσότερα λεπτά στον Χάκετ προσπαθώντας να σκληρύνει αμυντικά ταιριάζοντάς τον συνήθως με τον Ντε Κολό. Νομίζω πως το μεγάλο πρόβλημα των Ρώσων είναι στην front line. Στην θέση ‘’4’’ κανείς δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος του βασικού από όσους δοκιμάστηκαν εκεί και δεν ήταν λίγοι (μέχρι Χάινς είδαμε, τον Μπολομπόι, ελάχιστο Βορόντσεβιτς, Πέτερς, Αντόνοφ, Κουρμπάνοφ, Κλάιμπερν). Ενώ στο ‘’5’’ η undersized στελέχωση απαιτεί υπερβάσεις κάθε βράδυ απ’ τον Χάινς και δευτερευόντως τον Χάντερ. Έμφαση στην προσωπική φάση, χαρακτηριστικό το μόλις 47,1% AST που κατατάσσει την αρκούδα στην 13η θέση.
MVP : CORY HIGGINS


Το καλύτερο ματς : FC Barcelona Lassa - CSKA Moscow 76-84 (RS Round 20)
3. Real Madrid (22 - 8)
Pace 72,6 - ORAT 104,0 (3) - DRAT 94,2 (2)


Οι πρωταθλητές μπορεί να πει κανείς πως σε κανένα σημείο της σεζόν δεν γκάζωσαν. Στο ρελαντί, μάλλον, σχετικά εύκολα καπάρωσαν το πλεονέκτημα έδρας το οποίο μην ξεχνάμε πως απώλεσαν πέρσι στην εκπνοή της regular season. Στην μετά Ντόντσιτς εποχή, αν μπορούμε να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο, και με τον Γιουλ να μην θυμίζει ακόμη τον παλιό καλό Σέρχιο πριν τον τραυματισμό, οι Μαδριλένοι εμφάνισαν την 2η καλύτερη άμυνα στην λίγκα στηριζόμενοι ξανά στην ισχυρή τους front line και στην βελτίωση των συνεργασιών. Έκαναν μέτριο finish με 4 ήττες σε 10 ματς αλλά δεν αποκλείεται να πρόκειται για εκούσιο φρένο ή την καθιερωμένη τάση των Μαδριλένων να δίνουν τροφή για ψιθύρους. Τεράστιο βάθος στο ρόστερ. Να βλέπεις τον Πρέπελιτς να είναι 8ος στο rotation των τριών περιφερειακών θέσεων…
MVP : ANTHONY RANDOLPH


Το καλύτερο ματς : Real Madrid - Fenerbahce Beko 101 - 86 (RS Round 25)
4. Anadolu Efes Istanbul (20 - 10)
Pace 71,6 - ORAT 107,6 (2) - DRAT 97,2 (6)


Η ευχάριστη έκπληξη της σεζόν. Ο αμφιλεγόμενος Αταμάν έστησε ένα ρόστερ γεμάτο εμπειρία από Ευρωλίγκα. Χωρίς μεγάλο βάθος (ουσιαστικά 9 παίκτες στο rotation + τον μοναδικό Τούρκο τον Μπαλμπάι ως 10ο) αλλά με έμφαση στην ποιότητα. Μπορεί να μην του βγήκαν κάποιες επιλογές όπως ο Άντερσον (υπερτιμημένος, του χρόνου δεν τον βλέπω Ευρωλίγκα) και κάποιες άλλες να καθυστέρησαν να ρολάρουν όπως ο Λάρκιν (μέχρι και σκέψεις για αλλαγή με τον Τεόντοσιτς υπήρξαν) αλλά ο Τούρκος coach κατάφερε να δώσει στην ομάδα του κατεύθυνση και νίκες στην αρχή που είναι πάντα χρήσιμες σε καινούργιες ομάδες. Μεταξύ 11ης και 20ής αγωνιστικής υπήρξε μια κάμψη με 5 ήττες σε 10 ματς. Ωστόσο με τη νίκη επί της Μπάρτσα εντός και την κάλυψη της διαφοράς, η Εφές καπάρωσε το πλεονέκτημα έδρας. Φοβερή σεζόν απ’ τον Μίτσιτς και εντυπωσιακό come back απ’ τον Μόερμαν. Ο Σίμον κάλυψε την μη προσαρμογή του Άντερσον ενώ Ντάνστον - Πλέις αλληλοσυμπληρώνονταν. Πλήρες επιθετικό ρεπερτόριο. Με μπόλικους δημιουργούς στο μισό γήπεδο (Μίτσιτς, Λάρκιν, Σίμον, Μόερμαν απ’ το post), παιχνίδι στο transition με αιχμή τον Μπομπουά συν την προσωπική φάση απ’ τον Γάλλο, δηλητήριο από τα 6,75, post up παιχνίδι κλπ. Σημαντικό στοιχείο τα ελάχιστα χαμένα ματς από απουσίες. Συνολικά μόλις 6 για τους λεγόμενους βασικούς.
MVP : VASILIJE MICIC


Το καλύτερο ματς : Anadolu Efes Istanbul - FC Barcelona Lassa 92 - 70 (RS Round 25)
5. FC Barcelona Lassa (18 - 12)
Pace 70,8 - ORAT 97,3 (10) - DRAT 95,1 (3)


Η Μπάρτσα μετά από δύο απογοητευτικές χρονιές επιστρέφει στα play offs με τιμονιέρη την παλιά καραβάνα, Σβέτισλαβ Πέσιτς. Οι μπλαουγκράνα σε κανένα σημείο της χρονιάς δεν ενθουσίασαν με το παιχνίδι τους αλλά ήταν συνολικά σοβαροί. Ο Σέρβος coach ξεκίνησε απ’ την άμυνα. Έχτισε μια απ’ τις πιο αποτελεσματικές άμυνες της λίγκας και με σαφή κατεύθυνση τον έλεγχο του tempo μπόρεσε να αναρριχηθεί στην 5η θέση. Τα ψηλά σχήματα ήταν το σήμα κατατεθέν με τον Πέσιτς να καθιερώνει αποκλειστικά στην θέση ‘’3’’ τον Κλαβέρ. Οι δυο ηχηρότερες μεταγραφές του καλοκαιριού (Σίνγκλετον - Πάνγκος) ήταν μακριά απ’ τις περσινές εκπληκτικές τους σεζόν χωρίς να υστερήσουν. Το πλαίσιο της επιθετικής ανάπτυξης της ομάδας σίγουρα δεν τους ευνόησε. Για τον Αμερικανό, πάντως, πρέπει να γίνει μνεία για την συμβολή του στο αμυντικό αποτέλεσμα. Από απουσίες ξεχωρίζουν τα 8 ματς που έχασε ο Χάνγκα και τα 6 του Σεραφέν.
MVP : THOMAS HEURTEL


Το καλύτερο ματς : FC Barcelona Lassa - Anadolu Efes Istanbul 80-65 (RS Round 15)
6. Panathinaikos OPAP Athens (16 - 14)
Pace 72,0 - ORAT 95,9 (12) - DRAT 93,9 (1)


Έχουν γραφτεί πολλά, θα γραφτούν κι άλλα για την εκπληκτική μετάλλαξη της ομάδας. Ο ΠΑΟ βρισκόταν στο 9-13 μετά την 22η αγωνιστική και τελειώνοντας με ένα σερί 7-1 (η ήττα απ’ την προσευχή του Ρούντι) σκαρφάλωσε στην 6η θέση. Με τον coach Πιτίνο στον πάγκο κι αφού χρειάστηκε ένα διάστημα κατά την διάρκεια του οποίου δεν υπήρξε καμιά αξιοσημείωτη βελτίωση, η ομάδα αλλάζοντας δέρμα βρήκε ρόλους, ρυθμό και κυρίως ψυχολογία. Υπάρχει ένα κάρο από αριθμούς που πιστοποιούν την βελτίωση, δεν έχει νόημα να αραδιαστούν κι εδώ. Η εικόνα είναι τόσο δυνατή εξάλλου. Παίκτες όπως ο Καλάθης, ο Τόμας, ο Γκιστ, ο Παπαπέτρου κι ο Παπαγιάννης έχουν μεταμορφωθεί σε σχέση με ό,τι βλέπαμε στο πρώτο κομμάτι της φετινής σεζόν. Φυσικά, το μεγαλύτερο πρόβλημα παραμένει η αναποτελεσματικότητα στο σετ παιχνίδι. Εδώ υπάρχουν κατασκευαστικά προβλήματα που δεν λύνονται εύκολα. Ο ΠΑΟ εκτός των άλλων είχε και κάμποσα ματς που στερήθηκε βασικούς του παίκτες. Συνολικά 33 με τους Λάνγκφορντ, Παπαπέτρου, Λοτζέσκι (σιγά το νέο…) και Παππά.
MVP : NICK CALATHES


Το καλύτερο ματς : CSKA Moscow - Panathinaikos OPAP Athens 77-78 (RS Round 26)
7. KIROLBET Baskonia Vitoria-Gasteiz (15 - 15)
Pace 72,2 - ORAT 98,2 (10) - DRAT 98,2 (10)


Αρχίζω απ’ το σημαντικότερο. Η Μπασκόνια στερήθηκε βασικούς της παίκτες για συνολικά 55 ματς. Μακράν η πιο χτυπημένη ομάδα. Για αρκετό καιρό έπαιζε χωρίς τους δυο καλύτερούς της παίκτες, τον Γκρέιντζερ και τον Σενγκέλια. Συν τα ματς που έχασαν ο Τζάνινγκ κι ο Γκαρίνο. Επιπλέον, κι εδώ είχαμε αλλαγή στον πάγκο με την επιστροφή του παλιού γνώριμου Περάσοβιτς για μια 3η θητεία αν δεν κάνω λάθος. Με το F4 στην έδρα της, η χρονιά ξεκίνησε θεόστραβα. Κι όμως, την ίσιωσαν. Με μεγάλη προσπάθεια, με step up από τους υπόλοιπους και χωρίς να απογοητευτούν σε κανένα σημείο. Αξίζουν 100% το εισιτήριο για την 8άδα ώστε να μπορούν ακόμη να ονειρεύονται F4 στην Βιτόρια ως οικοδεσπότες. Κι εδώ καψούρα. Φρέσκια. Τι παιχτάρα ο Βιλντόζα!!!
MVP : VINCENT POIRIER


Το καλύτερο ματς : KIROLBET Baskonia Vitoria-Gasteiz - CSKA Moscow 76-73 (RS Round 11)
8. Zalgiris Kaunas (15 - 15)
Pace 70,5 - ORAT 100,4 (7) - DRAT 97,7 (9)


Το περσινό θαύμα ήταν δύσκολο να επαναληφθεί φέτος. Παρόλα αυτά, οι προσδοκίες για τους Λιθουανούς δεν ήταν χαμηλές. Ο Σάρα παιδεύτηκε πολύ απ’ το αναγκαστικό ξήλωμα του βασικού του back court. Οι Πάνγκος - Μίσιτς ήταν το βαρύ σασί της περσινής ομάδας. Ο coach ταλαιπωρήθηκε πολύ απ’ τα 4 ‘’W’’ του back court (Walters, Westermann, Walkup, Walton) με τον τελευταίο τελικά να αποχωρεί κάποια στιγμή. Η Ζαλγκίρις είχε και ατυχίες με τους τραυματισμούς που πέρσι απέφυγε. Συνολικά βασικοί της παίκτες έχασαν 38 παιχνίδια. Ο Σάρας δεν μπόρεσε σταθερά όλη την χρονιά να παρουσιάσει το εξαιρετικό επιθετικό παιχνίδι που θαυμάσαμε πέρσι. Υπήρχαν ματς που η ομάδα του ήταν πολύ κακή επιθετικά. Τελικά εκεί που ήταν ξεγραμμένοι με ένα ντεμαράζ (6-0) και την εύνοια απ’ το συνδυασμό των αποτελεσμάτων τρύπωσαν στην 8άδα. Μεγάλο παράσημο φέτος για τον coach ότι η ομάδα του δεν παραιτήθηκε σε καμιά στιγμή.
MVP : BRANDON DAVIES


Το καλύτερο ματς : Maccabi FOX Tel Aviv - Zalgiris Kaunas 83-85 (RS Round 27)
9. Olympiacos Piraeus (15 - 15)
Pace 70,3 - ORAT 96,3 (11) - DRAT 96,8 (5)


Δικαίως εκτός play off έστω κι αν ο αποκλεισμός προέκυψε από ελάχιστη διαφορά πόντων. Ο Ολυμπιακός κατέρρευσε κυριολεκτικά μετά τα 2/3 της περιόδου. Με το 13-6 μετά την 19η αγωνιστική φάνταζε σχεδόν σίγουρος για την 8άδα και με ματιές για το πλεονέκτημα. Έκτοτε, έτρεξε ένα αρνητικότατο 2-9 που τον έθεσε εκτός με την 1 νίκη να είναι επί της Νταρουσάφακα στην αυλαία όταν όλα είχαν κριθεί. Κι εδώ έχουν γραφτεί πολλά και θα γραφτούν ακόμη περισσότερα. Ο Μπλατ έχασε τον έλεγχο από ένα σημείο και μετά έχοντας πάντως μεγάλο ελαφρυντικό τα εξωαγωνιστικά προβλήματα. Οι ερυθρόλευκοι είχαν συγκεκριμένες κακοτεχνίες στο στήσιμο του ρόστερ αλλά έστω κι έτσι μέχρι τα μέσα Γενάρη έδειχναν να βρίσκουν λύσεις. Μετά όλα άλλαξαν. Μπερδεμένοι ρόλοι, αμφίβολη χημεία, αγωνιστική βουτιά από κομβικούς παίκτες, τραυματισμοί και κακή ψυχολογία έφεραν την κατηφόρα. Μεγάλο επιθετικό πρόβλημα και έλλειμμα φρεσκάδας αποδείχτηκαν καταδικαστικά στο τέλος. Είναι σοκαριστικό ότι στον Ολυμπιακό αρκούσε η νίκη στα Κανάρια για να προκριθεί και μάλιστα ως 6ος.
MVP : NIKOLA MILUTINOV


Το καλύτερο ματς : Olympiacos Piraeus - Anadolu Efes 88-81 (RS Round 12)
10. Maccabi FOX Tel Aviv (14 -16)
Pace 71,9 - ORAT 95,0 (13) - DRAT 96,7 (4)


Μετά την ήττα στα Κανάρια την 7η αγωνιστική και με το 1-6 στην πλάτη, ο Σπάχια χαιρέτησε αναμενόμενα και στο Τελ Αβίβ υπέγραψαν άμεσα τον Σφαιρόπουλο. Ο coach συμμάζεψε την κατάσταση αν και ξεκίνησε με 2 σερί ήττες από Εφές - Φενέρ. Άλλαξε προσανατολισμό με βάση την φιλοσοφία του και δεν είναι τυχαίο πως η Μακάμπι τερμάτισε ως η 4η καλύτερη άμυνα στη λίγκα. Με 1-8 η πρόκριση έμοιαζε με βουνό. Κι όμως, οι Ισραηλινοί ενδεχομένως να είχαν άλλη κατάληξη αν δεν έχαναν μέσα απ’ τα χέρια τους το εντός έδρας ματς κόντρα στην Ζαλγκίρις. Ήταν στο +9 στο 35’. Με τον Έλληνα προπονητή στον πάγκο, η Μακάμπι έκανε ένα εντυπωσιακό 13-10.Νομίζω πως ο Σφαιρόπουλος θα έπρεπε να μην περιμένει την επιστροφή του Πάργκο και να υπέγραφε έναν γκαρντ που τόσο του έλειψε στην τελική ευθεία. Τέταρτη σερί χρονιά εκτός play off για την ‘’ομάδα του λαού’’.
MVP : TARIK BLACK


Το καλύτερο ματς : Maccabi FOX Tel Aviv - FC Barcelona Lassa 99-83 (RS Round 19)
11. FC Bayern Munich (14 - 16)
Pace 70,3 - ORAT 101,1 (6) - DRAT 100,3 (11)


Πολύ ευχάριστη νότα στην Ευρωλίγκα. Μια ομάδα που θα παίζει και τα επόμενα χρόνια εδώ. Ο Ράντονιτς παρουσίασε μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα, με συνοχή και ταυτότητα. Πλήρωσε βαρύ τίμημα απ’ την απώλεια του Μπούκερ για 14 ματς. Με σέρβικο τσελεμεντέ και extra βοήθεια απ’ τον Γουίλιαμς, οι Γερμανοί δεν απείχαν μακριά απ’ την 8η θέση. Η εντός έδρας ήττα απ’ την Μακάμπι την 25η αγωνιστική ουσιαστικά τους έθεσε εκτός. Αφήνουν υποσχέσεις για το μέλλον. Δουλεύουν μεθοδικά και μπορούν του χρόνου να είναι πιο φιλόδοξοι.
MVP : DERRICK WILLIAMS


Το καλύτερο ματς : FC Bayern Munich - Fenerbahce Beko Istanbul 90-86 (RS Round 21)
12. AX Armani Exchange Olimpia Milan (14 - 16)
Pace 73,1 - ORAT 103,7 (5) - DRAT 103,9 (14)


Ξεκίνημα με πολλές φιλοδοξίες. Με ρόστερ γεμάτο ταλέντο. Τα δυο εντός έδρας που κρίθηκαν στην εκπνοή με Εφές και Χίμκι συν το εκκωφαντικό πέρασμα απ’ το ΣΕΦ δημιούργησαν την ψευδαίσθηση πως οι Ιταλοί πάνε για μεγάλα πράγματα φέτος. Μπάσκετ πολλών κατοχών με έμφαση στην προσωπική φάση. Αλλά πίσω… Περάστε κόσμε… Ο Πιανιτζιάνι φαίνεται πως δεν χρειάστηκε έναν defensive stopper στα γκαρντ κι όταν χτύπησε ο Γκουντάιτις πίστεψε πως την βγάλει με τον Όμιτς. Όταν ήρθαν τα κρίσιμα, η Αρμάνι εμφανίστηκε ευάλωτη. Έφαγε στα τρία τελευταία ματς της σεζόν 300 πόντους παίζοντας με δύο αδιάφορες και με ελλείψεις ομάδες. Είναι να απορεί κανείς πως ο ίδιος προπονητής που έχτισε το σκληροτράχηλο σύνολο της Σιένα εμφάνισε μια ομάδα που πήγαινε όσο την έσερνε ο Τζέιμς.
MVP : MIKE JAMES


Το καλύτερο ματς : Olympiacos Piraeus - AX Armani Exchange Olimpia Milan 75-99 (RS Round 3)
13. Khimki Moscow Region (9 - 21)
Pace 73,0 - ORAT 97,7 (9) - DRAT 100,9 (12)


Εντάξει, έβγαλαν ένα γύρο χωρίς Σβεντ - Γκιλ οπότε τα περσινά μόνο ως ανάμνηση θα μπορούσαν να επανέλθουν στην κουβέντα. Παρόλα αυτά ο Μπαρτζώκας που απολύθηκε για να επιστρέψει ο Κουρτινάιτις, έκανε άστοχες επιλογές στην περιφέρεια με αποτέλεσμα η Χίμκι να εμφανίζει προβλήματα χημείας και Σβεντ παρόντος το ίδιο αποκρουστικό θέαμα. Από ένα σημείο και μετά συμβιβάστηκαν με τον αποκλεισμό και λειτουργούν με γνώμονα την VTB. Δεν βλέπω να μας κάνουν παρέα του χρόνου.
MVP : JORDAN MICKEY


Το καλύτερο ματς : Zalgiris Kaunas - Khimki Moscow region 83-84 (RS Round 9)
14. Herbalife Gran Canaria (8 - 22)
Pace 73,6 - ORAT 92,5 (14) - DRAT 105,0 (15)


Δύσκολη χρονιά. Η Ευρωλίγκα ήταν μεγάλη για τα δόντια τους και με κόστος που καταβλήθηκε στην ACB. Δύο αλλαγές στον πάγκο. Συμπαθητική ομάδα, συνεπής σε ό,τι παίζει. Τρεχάλα του σκοτωμού, πολλά σουτ και δύσκολος προορισμός για τους αντιπάλους λόγω απόστασης. Του χρόνου θα επιστρέψουν εκεί που τους ταιριάζει καλύτερα.
MVP : MARCUS ERIKSSON


Το καλύτερο ματς : Herbalife Gran Canaria - FC Barcelona 87-86 (RS Round 2)
15. Buducnost VOLI Podgorica (6 - 24)
Pace 70,7 - ORAT 92,3 (15) - DRAT 106,3 (16)


Ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί έδιωξαν τον Τζίκιτς αλλάζοντάς τον και μάλιστα με τον Ρέπεσα… Έκλεισαν την regular season με ένα 0-10 και το ευχαριστήθηκαν. Οι Μαυροβούνιοι έφτιαξαν ένα αρκετά καλό ρόστερ, ένα ενδιαφέρον μίγμα. Έκαναν και προσθήκες μεσούσης της χρονιάς αλλά είναι ξεκάθαρο πως βασικός τους στόχος ήταν και είναι ο τίτλος της ABA League που ισοδυναμεί με Euroleague 2019-20.
MVP : NORRIS COLE


Το καλύτερο ματς : Buducnost VOLI Podgorica - CSKA Moscow 93-92 (RS Round 9)
16. Darussafaka Tekfen Istanbul (5 - 25)
Pace 72,4 - ORAT 89,6 (16) - DRAT 102,5 (13)


Λίγα πράγματα απ’ τους κατόχους του περσινού Eurocup. Πολλές αλλαγές στο ρόστερ, αποχώρηση Μπλατ κι ένα ρόστερ που υπολειπόταν αρκετά ποιοτικά απ’ τον μέσο όρο της λίγκας. Δεν θα μας λείψει του χρόνου. Ίσως 1-2 παίκτες της του δούμε ξανά με άλλη φανέλα.
MVP : TONEY DOUGLAS


Το καλύτερο ματς : Darussafaka Tekfen Istanbul - Olympiacos Piraeus 79-75 (RS Round 15)
Λίγο πριν το δεκαπενθήμερο ντελίριο, λοιπόν.
Πρώρα απ’ όλα η προϊστορία.
Απ’ την σεζόν 2008-09 σε σύνολο 40 σειρών best of 5 (2-2-1) στις 34 προκρίθηκε η ομάδα που κέρδισε το game 1.
Εδώ ο σχετικός πίνακας.


Οι 6 φορές που έσπασε ο κανόνας με τις 3 να είναι την ίδια χρονιά (2010/11) :
1) 2008/09 - Barcelona vs. Baskonia (3-2). Το game 1 με break το πήραν οι Βάσκοι.
2) 2010/11 - Baskonia vs. Maccabi (1-3). Το game 1 το πήραν οι Βάσκοι.
3) 2010/11 - Barcelona vs. Panathinaikos (1-3). To game 1 η Μπάρτσα.
4) 2010/11 - Olympiacos vs. Siena (1-3). To game 1 στο ΣΕΦ οι ερυθρόλευκοι με την 50άρα.
5) 2014/15 - Barcelona vs. Olympiacos (1-3). Το game 1 η Μπάρτσα.
6) 2017/18 - Real Mad. Vs. Panathinaikos (1-3). Το game 1 ο ΠΑΟ με την 30αρα.
Fenerbahce Beko Istanbul vs. Zalgiris Kaunas
Πρώτη φορά συναντιούνται σε play offs. Ειλικρινά δεν βλέπω πως θα γλιτώσουν οι Λιθουανοί την σκούπα. Ίσως παλέψουν το 3ο ματς στο Κάουνας αλλά και πάλι δύσκολα. Η σειρά θα παιχτεί σε χαμηλό ρυθμό. Η επίθεση των Τούρκων είναι too much όμως ενώ είναι αισθητή η διαφορά ποιότητας των δύο ρόστερ. Θαύματα έχει κάνει ο Σάρας αλλά τώρα…
CSKA Moscow vs. KIROLBET Baskonia Vitoria-Gasteiz
Η φετινή θα είναι η 4η φορά που θα βρεθούν αντιμέτωποι σε σειρά. Οι Ρώσοι προκρίθηκαν και στις 3 προηγούμενες έχοντας μόλις 2 ήττες σε 11 ματς. Πιστεύω πως οι Βάσκοι θα βάλουν δύσκολα στον Ιτούδη και την ομάδα του. Δεν θα μου κάνει εντύπωση αν τους σύρουν σε 5ο ματς. Η ΤΣΣΚΑ σαν να δίνει και φέτος την εντύπωση πως αν σφίξουν τα γάλατα θα κωλώσει. Όπως φάνηκε και στο πρόσφατο ματς της regular season στη Μόσχα η Μπασκόνια με τον Σενγκέλια μπορεί. ΟΚ, οι γηπεδούχοι δεν καίγονταν αλλά στο 4ο δεκάλεπτο έδειξαν πως ήθελαν το ματς.
Anadolu Efes Istanbul vs. FC Barcelona Lassa
Το πιο αμφίρροπο ζευγάρι. Καμία προϊστορία σε play offs. Θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα η μάχη τακτικής. Οι δυο ομάδες επιδιώκουν διαφορετικά πράγματα στο γήπεδο. Τα δυο ματς της regular season που μοιράστηκαν τις νίκες μας έδειξαν πόσο σημαντική είναι για την έκβαση της σειράς η τακτική υπεροχή. Ο Πέσιτς θα προσπαθήσει να ελέγξει τον ρυθμό και να χαλάσει μέρος του πλούσιου επιθετικού ρεπερτορίου των Τούρκων. Απ’ την άλλη, η Εφές θα βρει μπροστά της μια εντελώς διαφορετική συνθήκη πλέον. Με την πίεση του φαβορί. Μεγάλο test για το club Που ψάχνει τόσα χρόνια μια συμμετοχή σε F4. Αν έπρεπε να ποντάρω θα έπαιρνα Μπάρτσα.
Real Madrid vs. Panathinaikos OPAP Athens
Μετά από 3 χρόνια ο ΠΑΟ επιστρέφει στην θέση του αδιαμφισβήτητου outsider στην επανάληψη της περσινής σειράς που είναι και η μοναδική που βρίσκουμε στο παρελθόν των δύο ομάδων. Αντίστροφα φέτος η έδρα αλλά και ο συσχετισμός δυνάμεων. Ο ΠΑΟ μπαίνει με την φόρα του εκπληκτικού του ντεμαράζ και την γενικότερη ευφορία που έχει ποτιστεί το τελευταίο δίμηνο. Απέναντί του θα βρει τους πρωταθλητές. Το βαθύτερο ρόστερ της λίγκας, μια ομάδα με συνοχή, τον ίδιο coach για πολλά χρόνια και ξέχειλη εμπειρία. Νομίζω πως μπούσουλας θα είναι το ματς με την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα. Ειδικά στην Μαδρίτη ο ΠΑΟ δεν θα βρει πολλές ευκαιρίες ια να χτυπήσει στα πρώτα δευτερόλεπτα της επίθεσης. Οπότε βασική προϋπόθεση είναι να μην σπάσει τα στεφάνια απ’ τα 6,75. Η αλήθεια είναι πως δύσκολα βλέπω κάτι διαφορετικό από 3-1 αλλά μήπως περίμενα τέτοιο γκάζωμα στο τέλος; A, ελπίζω να μην δούμε ξανά τον Λοτζέσκι να κυνηγάει τον Κάρολ που βγαίνει απ’ τα σκριν.
Για κάποιον απροσδιόριστο λόγο μου έχει κάτσει απ’ την αρχή της χρονιάς πως κάποιο απ’ τα 3 μεγάλα φαβορί (Φενέρ, ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ) θα σπάσει…
Αψογος.Τοσο ωραιο και compact που το εκτυπωνεις και το κρατάς αρχείο.Θα ελεγα οτι το καλυτερο ματς του ΠΑΟ ηταν μεσα στην Αρμανι ,λογω της απολυτης κυριαρχιας ,απεναντι σε εναν αντιπαλο με ιδιους στοχους,αλλα και με την ΤΣΣΚΑ ηταν το ξεεκινημα της αντεπιθεσης...
Γνωμη μου για την Αρμανι πως η στελεχωση της δεν ειναι τοσο καλη οσο διαφημιζοταν ακριβως γιατι δεν ειχε αθλητικοτητα.
Παικταρας ο Τζεημς, παιχταρας ο Νεντοβιτς, καλος και ο Τζερελς, αλλα με αυτα και με αυτα μαζευτηκαν 3 παικτες που δεν παιζουν αμυνα. Ο Τζεημς ειχε και το συνδρομο Χαρντεν. Εκλεβε στην αμυνα για να συρει το καρο στην επιθεση, παροτι γενικα δεν ειναι κακος αμυντικος.
Μια απο τα ιδια και στα forward. Καλος ο Μιτσοφ καλος και ο Κουζμινσκας, αλλα στην αμυνα λιγα πραγματα
Οταν πια τραυματιστηκε και ο Γκουνταιτις, η επιλογη του Ομιτς ειναι απο τις πιο περιεργες που εχω δει στην ζωη μου. (Ψεματα, αυτη προεκυψε μεσουσης της σεζον, ενω εχουμε δει στον αρχικο σχεδιασμο ντουετα Μιρο/Κουζμιτς και Μπατιστα ΜΚΦ).
Στα υπολοιπα στα γρηγορα
απο τελος προς την αρχη
Νταρου: Δεν θα λειψουν σε κανεναν, δεν εφερε τπτ στο παιχνιδι περα απο ενα αθροισμα γυρολογων
Μπουντουκνοστ: Εφερε τον αερα της παλαιας αρενας στο γηπεδο της, εβγαλε ενδιαφεροντα παιχνιδια στην αρχη. Και εγω δεν καταλαβαινω γιατι εδιωξε τον προπονητη. Εφερε και τον Μπιτατζε για να κανει τα νουμερα του. Ασοβαρη κατασταση μεσουσης της σεζον
Καναρια: Καταφεραν να ειναι πιο αδιαφορα και απο την Μαλαγα
Χιμκι: αγαπητος ο Κοουτς Μπαρτζωκας αλλα οσο καλος recruiter και αν εισαι (αν και φετος ειχε αστοχιες) θα πρεπει να μπορει να επιβαλεται στα αποδυτηρια. Ειναι η 3 δουλεια που χανει για τον ιδιο λογο. Τα κακα αποτελεσματα ερχονται συνεπεια κακης λειτουργιας
Μπαγερν: Τιμια ομαδα, νομιζω πως περα απο την χαμηλοτερη ποιοτητα στο ροστερ και την απουσια του Μπουκερ, πληρωσε και μια σοφτιλα στην αμυνα της περιφερειας
Μακαμπι, απογοητευση, την περιμενα πολυ πιο ανταγωνιστικη φετος. Ο Σφαιρο την συμμαζεψε αλλα και παλι νομιζω οτι παιζει κατω απο το αθροιστικο ταλεντο του ροστερ
Ολυμπιακος, οτι εγραψε και για τους αλλους. Τεραστιο το κενο στην περιφερειακη αμυνα, δεν γινεται να εχεις τον Γκος τον Σπανουλη και τον Στρελνιεκς σαν την βασικη σου τριπλετα στα guard. Στο 3 πολλες επιλογες και φαινομενικα ασυμβατες. Ενας Βεζενκοφ που αποδιδει πιθανως λιγοτερο και απο εναν υγιη Αγραβανη και ενας LeDay που ειναι ο καλυτερος παικτης που θα μπορουσε να βρεθει στα λεφτα που λεγεται οτι εκλεισε αλλα δεν ειναι ουτε 4, ουτε 5. Οαση ο Μιλου αλλα δεν φτανει.
Ζαλγκιρις: Παντα αξιοπιστη, συνεχεια της περισυνης ομαδας εστω και με την απωλεια των Γκαρντ. Ο Σαρας θυμιζει εναν μικρο Ζελικο
Μπασκονια: ειχε το ροστερ για εκει ισως και καλυτερα, χτυπηθηκε πολυ απο τραυματισμους,ετσι οπως ηρθαν τα πραγματα ομως περναει απο την νικη με την Ρεαλ που ηρθε οπως ηρθε. Εΐναι η 3η σερι σεζον που η Μπασκονια εμπλεκεται σε περιεργα ματς τις τελευταιες αγωνιστικες κατι που πληττει την αξιοπιστα
Για τον ΠΑΟ τα εχω γραψει πολλες φορες
Μπαρτσελονα: Ξεχειλιζει απο ποιοτητα , βοηθησαν πολυ τα ψηλα σχηματα που χρησιμοποιησε ο Πεσιτς για να κρυψει το κενο στην αθλητικοτητα. Ειναι περιεργη η συνυπαρξη Ερτελ Πανγκος
Εφες: ο Αταμαν καταφερε να μην τσακωθει με κανεναν, και εκανε αυτο που χρονια λεμε οτι πρεπει να κανει και ο Παναθηναικος. Επενδυσε στην ποιοτητα και οχι στην ποσοτητα. Θυμαται κανενας πλεον οτι η Εφες επαιζε με 9 παικτες; Ισα ισα μια χαρα γεματη φαινεται. Δεν βγαινει ο Λαρκιν πχ για να μπει ο Λεκα
Για τις 3 μεγαλες δεν εχω κανενα ιδιαιτερο σχολιο καθως αντιμετωπιζουν πλεον την κανονικη διαρκεια σαν αγγαρεια και εφοσον πανε F4 παιζουν την χρονια τους σε 2 ματς
Η ρεαλ χωρις Ντοντιτς και με μετριο Γιουλ φανηκε χειροτερη απο τα προηγουμενα χρονια. Εχει ομως υπεροχη στους ψηλους, εκει που ειναι περιεργο πως με τοσα λεφτα που ξοδευει η ΤΣΣΚΑ δεν εχει ουτε ενα ψηλο να ματσαρει
Σαφως καλυτερη/πληρεστερη ομαδα απο ολες η Φενερ, ομως σε 1 ματς ολα γινονται
@77 Μπράβο φίλε. Πολύ καλή παρουσίαση της Regular Season . Για μένα οι 2 μεγάλες απογοητεύσεις ήταν ο ΟΣΦΠ(ειδικά με την εικόνα που παρουσίαζε μέχρι προ διμήνου) και η Αρμάνι. Ή μάλλον καλύτερα ο Πιανιτζάνι. Μιλάμε για yolo κατάσταση. Πραγματικά είναι να απορείς αν είναι ο ίδιος προπονητής με εκείνον της Σιέννα. Εν τω μεταξύ δεν φτάνει που έκανε τον σχεδιασμό χωρίς defensive stopper ουσιαστικά, δεν φτάνει που το κραύγαζε η ίδια η εικόνα της ομάδας από την αρχή, δεν το διόρθωσε ούτε όταν κλήθηκε να κάνει ενίσχυση. Ακόμη και ο Νάναλυ ο οποίος έπαιξε ως πραγματικός 3 & D υπό την καθοδήγηση του Ζοτς μπαίνοντας στο yolo περιβάλλον της Αρμάνι τεμπέλιαζε πίσω μέχρι θανάτου.